31-01-2012

Eindelijk is het zover. We vetrekken naar Bali. S'morgens om 06.00 uur vertrokken van huis en om 7.00 uur op Schiphol aangekomen. Maar direct ingecheckt, wat geld gepind en dollars aangekocht. Daarna ontbeten en wat gewinkeld en in de rookruimte een laatste sigaret gerookt. Het vliegtuig was niet al te groot en we hadden lekker een plekje aan de kant waar alleen twee stoelen naast elkaar zaten. De middenpad had vier stoelen naast elkaar. De vlucht verliep voorspoedig en al gauw landen we op Dubai en mochten we toch even uit. We kregen 40 minuten de tijd. Afijn degenen die even eruit wilden om hun benen te strekken waren verassend genoeg allemaal rokers. We zochten de uitgang naar het winkelgedeelte waar de rookruimte was en dat was niet gemakkelijk. Het kostte ons 25 minuten om dat uit te vinden. We moesten door de douane waar ik door een onwillige vrouwelijke gesluierde beambte in een aparte hok gefouilleerd moest worden. Ze was zo heerlijk aan het keuvelen met haar collega's toen ze de opdracht kreeg mij te controleren. Je kon echt zien dat ze daar helemaal geen zin in had. Ik dacht nog 'dit gaat hoop ik toch niet lang duren'. Gelukkig voor mij deed ze haar werk alleen met zo'n apparaat en weg kon ik. Martin stond al klaar met mijn tas en snelden ons direct naar de rookruimte. We hadden precies nog tijd voor 1 sigaret. Toen we uit de rookruimte liepen kwamen we nog anderen tegen van ons vliegtuig die ook wilden roken. De meesten hebben het niet gehaald en zijn al weer teruggegaan. Afijn na een hele lange vlucht eindelijk in Jakarta aangekomen. Daar heeft Martin een Jongen aangenomen die je helpt met de bagage en je de weg wijst door het ambtelijke molen. Dat was zeker een goede beslissing want anders hadden we daar nog gelopen. We wisten de heg nog steg. Voor zijn diensten betaal je vijf dollar en dat is zeker goed besteed. De vliegtuig naar Bali was klein en oud. Je kon je stoel niet naar achteren zetten dus waren we gedoemd drie uur lang rechtop te zitten. Afijn, we hebben de vlucht overleefd.

01-02-2012

Op Bali aangekomen werden we door Koos Buis opgehaald al duurde het wel even voor we hem vonden. Het vliegveld was veranderd. Ze zijn daar aan het verbouwen om het nog mooier en groter te maken. Ben benieuwd hoe het word.

Op weg naar ons onderkomen vertelde Koos ons dat hij is overboekt en dat we voor 1 nacht in een ander hotel moeten slapen. We waren zo moe van onze reis dat we geen bezwaar maakten. Het was geen mooi hotel maar voldoet voor 1 nacht. In ons voorlopige accommodatie aangekomen hebben we ons opgefrist, wat roepia's gescoord en zijn naar een grote resort gelopen waar ze ook een groot winkelcentrum hadden. Daar hebben we lekker gegeten. Het resort bleek van een aantal grote luxe hotels te zijn en waar je ook kunt golven. De bedoeling van deze resort is om hun gasten alles te geven waardoor ze niet van het resort af te hoeven. Natuurlijk werkt dat niet want de toeristen willen Bali zien en de Balinezen willen ook wat aan deze toeristen verdienen. Na het resort bekeken te hebben zijn we naar onze kamer teruggegaan en ze we vroeg naar bed gegaan.

02-02-2012

S 'morgens in een troosteloze zaal ontbeten met een ontbijt van niks. Koos had wel een betere voor ons kunnen boeken. Koos kwam ons rond elf uur ophalen en konden we ons eindelijk lekker ontspannen in ons eigen 4-pers. Appartement met een grote balkon. We hadden een aanrecht met een koffieapparaat, waterkoker, koelkast en KTV. Wat wil je nog meer. Op ons balkon hadden we prachtig uitzicht en keken we zo in de tuinen van de plaatselijke bewoners. Wat wil je nog meer.

We besloten de buurt te verkennen een restaurant te vinden waar ze een 'Illy-bord' hebben hangen dan weet je dat je daar verschillende lekkere koffie kan drinken. De Balinese koffie vinden we niet zo lekker. We vonden het bij restaurant '2 days'. Daar hebben we heerlijk geluncht en koffie gedronken. Het vriendelijke meisje een vette fooi gegeven want ze had ons uitstekend bediend en we konden niet meer stuk Op de terugweg in een supermarkt wat vers fruit en drinken gekocht. Vlak bij ons hotel is een massagesalon en daar ging ik naar binnen en Martin ging door naar huis.

In de massagesalon werd ik vriendelijk ontvangen met een koude gastendoek om me lekker te verfrissen en een lekkere gemberthee. Daarna vroeg een mannelijke medewerker welke behandelingen ik wilde. Eerst een massage, daarna een manicure en pedicure. Hij riep twee meisjes en ze gaven me een manicure en pedicure tegelijkertijd. Blijkbaar had hij mij niet goed begrepen en dat zullen ze ook nooit zeggen. Ze zien vanzelf wel als je protesteert. Afijn, na mijn behandeling kreeg ik de rekening. Ik keek hen verbaasd aan en zei 'wat about mijn massage'. Massage, wilt u ook een massage? Ja, zei ik, dat heb ik toch gezegd tegen je collega. Duizend verontschuldigingen kreeg ik en een massage-kamer werd direct in orde gebracht. Ik nam een Balinese massage. Een klein vrouwtje ging me masseren. Ik had best wat vet op mijn lichaam gekweekt maar het leek of ik ze niet had. Haar vingers waren zo krachtig met me bezig dat ik elke bot voelde. Ze heeft elke spier aan mijn botten compleet glad gestreken. Ik kwam als herboren uit.

S 'avonds wilden we wat gaan eten maar het regende zo hard dat we besloten bij de buren van Koos te gaan eten. Het is zo'n restaurant waar alleen de locals gaan eten. Ze waren ook verbaasd ons te zien en vroegen voor de duidelijkheid 'makan (eten)'. Ja, zeiden we en vol enthousiasme werd een bord met warme rijst opgeschept en werd ons aangewezen en uitgelegd wat er allemaal aan bijgerechten bij kunnen worden gekozen. Ik koos wat groenten en een magere kippenbout, want de kippen hier zijn niet zo dik. Martin koos wat meer bijgerechten nog twee flessen cola betaalden we zo omgerekend 6 euro voor ons beiden. We hebben lekker gegeten en niets aan overgehouden. De locals keken wel vreemd naar ons. Terug in onze kamer kreeg Martin pijn in zijn rug wat er voor zorgde dat hij slecht sliep en ik dus ook.

03-02-2012

Na een slechte nacht besloten we naar mijn massagesalon te gaan en Martin een goede rug-massage te geven. Misschien helpt het. Na de massage ging het wat beter met Martin en besloten we langs het strand te wandelen en te kijken wat daar allemaal te doen is. Best wel veel maar het haalde niet wat gezelligheid betreft met Kuta en Sanur. Daarna weer naar '2 Days' voor een lekkere kop cappuccino en gebakken bananen met ijs. We werden daar als graag geziene gasten ontvangen en naar ons tafeltje gebracht waar we gisteren ook zaten. Helaas kregen we onze koffie met bedorven melk. Vele verontschuldigingen maar dat het wel even zou duren voor we onze koffie konden krijgen. We begrepen niet waarom we niet direct konden krijgen. Vervolgens daarop haalde ze een pak melk dat diepgevroren was. Ze had het in de vriezer gedaan maar vergeten het uit te halen. We lachten samen met haar om haar vergeetachtigheid. Eigenlijk best hilarisch allemaal. Gelukkig heeft iemand toch melk gehaald en kregen we al snel onze koffie en daar schoot het Martin weer in de rug. Hij had veel pijn en liep daar heen en weer en het meisje vroeg bezorgd wat er aan de hand was en toen ik vertelde dat hij rugpijn had werd me allemaal suggesties gegeven. Misschien dat een massage zou helpen? Nee, al gehad en vervolgens haalde ze een sproeiflaconnetje met een of ander spul dat ik op Martins rug moet inmasseren en dat ik het mag houden. Daarna moest ik laten zien welke tijgerbalsem ik gekocht had. Het werd open gemaakt en aan geroken en goed verklaard. Zoals ik al zei, best hilarisch allemaal. Na deze toestand even nog twee tours geboekt. Voor zaterdag hebben we een fietstour down hill in Ubud geregeld en voor zondag een tour naar Uluwattu. S 'avond bij een restaurant eten gehaald en dat op onze kamer gegeten. Martin was niet in staat om naar een restaurant te gaan. Ik heb hem tot tweemaal toe gemasseerd met dat goedje van het meisje en tijgerbalsem. Hij heeft in ieder geval een aardig tukje van 4 uur gedaan. Het was de vraag of hij de fietstocht kon doen maar dat zien we morgen wel.

04-02-2012

Na een redelijke nacht en minder pijn besloot Martin toch het fietstochtje te doen. Het was geweldig en voor ons te doen. Het regende wel veel maar mocht de pret niet drukken. De omgeving was prachtig en we mochten bij een boer zijn huis bekijken en kregen we van ons altijd vrolijke gids een goede uitleg. Dit fietstochtje had ik niet willen missen. We waren met een jonge Australische stel. Ze waren heel vriendelijk en aardig en konden het goed met hen vinden wat de hele fietstocht nog prettiger maakte. Martin heeft het goed volgehouden alleen het laatste stukje heeft hij in de auto meegereden. Na de fietstocht noch ergens wat gegeten met elkaar en de gids en daarna moe maar voldaan thuisgebracht. S ‘avonds regende het zo hard dat we besloten zonder te eten maar naar bed te gaan. We hadden toch niet zoveel trek. Morgen laat in de middag hebben we nog een uitstapje naar Uluwattu.